|
Mateusz Talbot w
Wikipedii
Mateusz Talbot (ur. 2
maja 1856 w Dublinie, zm. 7 czerwca 1925 tamże) – irlandzki asceta,
alkoholik zachowujący abstynencję, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Urodził się w wielodzietnej rodzinie robotnika portowego Charlesa i
Elizabeth Talbotów, jako drugie dziecko z dwanaściorga.
Pomnik Mateusza Talbota w Dublinie.
Gdy ukończył 12 lat zaczął pracować jako goniec w dublińskim
składzie win. Po krótkim czasie pracy w składzie stał się całkowicie
uzależniony od alkoholu.
28 letni Matt, na skutek wstrząsów psychicznych związanych z piciem
alkoholu i doznanych poniżeń od ludzi (wyzwisk, odrzucenia), zaczął
swą "przemianę duchową". W kościele św. Krzyża po raz pierwszy od
wielu lat wyspowiadał się. Potem na ręce miejscowego księdza złożył
przyrzeczenie, że przez trzy miesiące nie weźmie alkoholu do ust.
Uświadomił sobie, że sam nie da rady. Postanowił poszukać pomocy u
Boga. Chodził do kościoła na msze, dużo się modlił (najczęściej
odmawiał różaniec).
Przyszył sobie dwie skrzyżowane szpilki do rękawa, żeby mu
przypominały o jego postanowieniu i o tym, że Jezus cierpiał za
niego. Potem przyrzekał kolejne abstynencje i tak był abstynentem
przez 41 lat.
Jest patronem alkoholików.
Biskup Dublina, Edward Joseph Byrne, rozpoczął w 1931 roku proces
informacyjny przed beatyfikacją. Przesłuchano świadków. W 1975 roku,
z okazji 50. rocznicy śmierci Mateusza, papież Paweł VI ogłosił
dekret o "heroiczności jego cnót".
źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Mateusz_Talbot |
